Teelt van pawpaw

Menu Kruisbessen Proeftuin Website

© Kruisbessen Proeftuin

De teelt van Pawpaw (Asimina triloba (L.) Dunal)

Botanisch

Pawpaw (Asimina) is een geslacht uit de familie Annonaceae. De soorten staan ook wel bekend als indianenbanaan, winterharde banaan, prairiebanaan, Ozark banaan of roomappel. Het is een geslacht van negen soorten heesters of kleine bomen, allemaal met grote bladeren en eetbare vruchten. Naast Asimina triloba komen alle andere acht soorten alleen voor in Oost Florida en Georgia (zuidoosten van Noord-Amerika). Het geslacht bevat de grootste inheemse eetbare vruchten van Noord-Amerika. De planten groeien meest in de vruchtbare valleien. De naam, die ook wordt gespeld als paw paw, paw-paw of papaw is waarschijnlijk afkomstig van het Spaanse "papaya" (papaja), misschien door de oppervlakkige overeenkomst tussen de twee vruchten.
Pawpaw maakt net als de custardappel, de cherimoya, de zoetzak en de zuurzak deel uit van de verder tropische familie Annonaceae. Het is het enige geslacht van deze plantenfamilie dat niet van nature voorkomt in de tropen en redelijk strenge vrieskou kan weerstaan.
pawpawbloempawpaw

Bodem

Klimaat

Plantadvies

Hoe jonge bomen planten:

Bemesting

Snoei

Stap 1:

Het is de bedoeling om een centrale spil (stam) aan te houden, tot deze de maximale hoogte bereikt die men de boom wil laten krijgen. op Als deze hoogte is bereikt wordt de top ingesnoeid (meestal pas na meer dan 10 jaar)

enkel wanneer een uitgegroeide pawpaw wordt geplant (wat zelden het geval zal zijn), is snoei bij het planten aanbevolen. In dat geval zullen de grote takken met 1/3 worden teruggesnoeid.  Dode takken worden later op het groeiseizoen weggesnoeid tot bijna tegen de stam/tak.

meestal gaat het om container gekweekte driejarige planten die geënt werden op een onderstam. Deze kunnen zo worden geplant en behoeven zelden snoei. Enkel wanneer men een stamboompje wil bekomen zullen lage zijtakken moeten worden weggehaald.

Plant men zaailingen uit, dan is vaak beschaduwing het eerste jaar na planten een noodzaak tenzij de boompjes al meer dan 60 cm groot zijn.

Stap 2:

Snoei van jonge pawpawbomen tot hun leeftijd van 5- 7 jaar na aanplant of een hoogte van zowat 1,50 meter moet beperkt blijven tot het minimum.

In volle zon vormen ze meer en kortere zijtakken dan wat ze van nature doen in de schaduw. Beschaduwde bomen groeien met vrij lange zijtakken en een erg open kruin.
Controleer de bomen in de winter op kruisende takken en verwijder de zwakste of de slechts geplaatste tegen de stam of de tak.
Meestal volstaat dit.

Stap 3:

Omdat pawpawtakken niet erg sterk zijn, kan het nodig zijn om in de zomer de fruitclusters uit te dunnen zodat de zwaar bezette takken niet afbereken (en alle fruit aan die tak verloren is).  Je kan hiertoe de kleinste vruchten uit een tros wegknippen met een (scherpe) snoeischaar.
Meestal is dit enkel nodig als men met de hand de bloemen heeft bestoven. het is beter om deze snoei te voorkomen door ofwel bloemen weg te halen of om de natuur voortaan zijn werk te laten doen.

Stap 4:

Na strenge stormwinden is het zaak om (grotere) pawpawbomen te controleren op windschade. Als takken gebroken zijn kan je deze best wegknippen.

Stap 5:

Controleer jaarlijks de zone onder de entplaats en knip elke tak die onder de ent ontstaat weg. Immers elke scheut onder de entplaats kan zeer snel de geënte scheut overgroeien, waardoor je de gewenste variëteit kwijt geraakt, en het is deze die waardevolle vruchten zal leveren (zaailingen geven vaak ondermaatse vruchtgroottes of matig smaak).


pawpaw vruchten

Ziekten en plagen

Bestuiving

© Kruisbessen Proeftuin

Oogst

Climacterische vruchten (appels, bananen, tomaten) hebben dus een sterke stijging in etheensynthese tijdens het rijpen en tegelijkertijd een stijging in ademhaling. Die ademhalingsverhoging wordt het climacterium genoemd. Dit is een aanwijzing dat het metabolisme geactiveerd wordt. Etheen is nodig om de rijping en het climacterium te induceren.

Climacterische vruchten vertonen in de naoogstperiode een minimum en een maximum in de ademhaling. Het climacterisch maximum komt overeen met de optimale rijpheid van de vrucht, nadien treedt senescentie (veroudering) op. Bij het climacterisch maximum treedt naast een maximale ademhaling eveneens een stijging van de ethyleenproductie, een vermindering van de groene kleur en een zachter worden van de textuur op. M.a.w. na de oogst rijpen deze soorten verder.

Bewaren van de vruchten

Smaak

Inhoudstoffen (literatuurgegevens)

In vergelijking met banaan, appel, en sinaasappel, hebben pawpaws een hoger gehalte aan eiwitten en vetten. Banaan heeft een hogere caloriewaarde en carbohydraten inhoud in vergelijking met pawpaw. Er is weinig verschil wat voedingsvezel betreft. Appels zijn specifiek laag in eiwitten, sinaasappel is laag in vet en beide bevatten minder calorieën dan pawpaw of banaan.

Vitamines

Pawpaw bevatten drie maal hoger gehalte aan vitamine C dan een appel, tweemaal het gehalte in vergelijking met banaan en 1/3 het gehalte van een sinaasappel. Pawpaw heeft zes maal hoger gehalte aan riboflavine als een appel, en tweemaal meer dan een sinaasappel.  Het niiacine gehalte van pawpaw is tweemaal dat van banaan, veertien maal hoger dan dat bij appel en vier keer het gehalte bij Sinaasappel.

Mineralen

Pawpaw en banaan bevatten allebei een hoog gehalte kalium (potassium). het eghalte is tweemaal dat van sinaasappel en drie keer dat van een appel. Pawpaw bevat 1,5 maal het gehalte aan calcium als aanwezig in sinaasapel en ongeveer 10x meer dan banaan of appel. Pawpaw bevat tot zeven maal het gehalte aan fosfor, vier tot twintig keer het gehalte aan magnesium en zeven maal hoger gehalte aan ijzer, vijf tot twintig maal zoveel zink, twintig tot zeventig keer het gehalte aan koper en zestien tot honderd maal het gehalte aan magnesium in vergelijking met banaan, appel of sinaasappel..

Aminozuren

De eiwitten aanwezig in pawpaw bevatten alle essentiële aminozuren.

Vetten

Het profiel van vetzuren in pawpaw scoort beter dan dat van banaan. Pawpaw bevat  32% verzadigde, 40% mono-,en 28% poly-onverzadigde vertuzren. (Bij banaan is dit respectievelijk, 52% verzadigde en 15% mono- en 34% poly-onverzadigde vetzuren.

Rassen




© Kruisbessen Proeftuin